تارا حق شناس - کارشناسی مهندسی معماری،دانشگاه کردستان،

زندگی و رشد در خانه ای امن و آرام حق مسلم تمام کودکان جهان میباشد.متاسفانه اندک نیستند کودکانی که به دلایل مختلف فاقد شرایطی مناسب در زندگی خود هستند،کودکان بی سرپرست و بد سرپرست به دلیل مشکلات عاطفی و روانی همواره مورد توجه جوامع بودند.مقاله حاظر سعی داردمشکلات عاطفی این کودکان را بیان کند و راهکارهایی در چارچوب طراحی داخلی برای ایجاد حس تعلق به مکان،که به دنبال خود امنیت و آرامش روانی رابه همراه میاورد،ارایه دهد تا بتوان بخشی از مشکلات کودکان بی سرپرست و بدسرپرست را رفع کرد.توجه به عوامل تاثیرگذار در ارتقای حس تعلق به مکان میتواند کیفیت و مطلوبیت فضای داخلی را افزایش داده و حس رضایتمندی و نزدیکی را در کاربران این فضاها افزایش دهد

کودک،بی سرپرست،بدسرپرست،تعلق به مکان،امنیت روانی،طراحی داخلی