حذف کلروفیسه و دیاتومه بااستفاده از بنتونیت در تصفیه خانه های آب

آب مایع حیات همه موجودات زنده است و استفاده از آب سالم حق مسلم هرانسانی بوده و هست. بدین منظور از دیرباز از روش های مختلفی جهت تامین آب سالم برای مصارف بهداشتی و شرب استفاده شده است. باپیشرفت علم در زمینه تصفیه آب و بالارفتن سطح بهداشت و روش های نوین فیزیکی، شیمیایی، غشایی و... مورد استفاده قرار گرفته که یکی از پرکاربردترین آنها فرآیند اتعقاد، لخته سازی و ته نشینی است که در تصفیه خانه های آب متداول برای حذف کدورت استفاده می شود. مواد کلوییدی دارای بارمنفی هستندو برای ته نشین کردن آنها از کاتیون های آهن و آلومینیوم(معدنی)و یا کاتیون های پلیمری(آلی) استفاده می گردد. مواد منعقد کننده در شرایطی خوب عمل می کنند که کدورت آب خام ورودی بالا باشد، درکدورت های کم بازده بالایی ندارند. براساس قانون جذب با انعقاد و لخته سازی می توان برخی میکرواورگانیسم های مضر را نیز از آب جدا نمود. در زلال سازی به روش پولساتور و آکسیلاتور که از ابر لجن جهت حذف کدورت استفاده می گردد از خاک رس برای تسریع در تولید ابر لجن استفاده می کنند. در زلال ساز های مدرن از ورقه های لاملا استفاده می شود که با کم کردن سرعت ذرات باعث ته نشینی آنها می گردد، اما اگر کدورت بسیار پایین باشد میکرواورگانیسم هایی مانند کلروفیسه و دیاتومه از زلال سازها عبور می کنند و باعث برهم خوردن فرایند کلی تصفیه آب مخصوصا در قسمت فیلتراسیون می گردند. با تحقیقات انجام شده در مورد حذف کلروفیسه و دیاتومه به ماده ای طبیعی به نام بنتونیت رسیدیم که می تواند راندمان بالایی در حذف این دو نوع جلبک داشته باشد که با انجام آزمایش هایی این نتیجه بدست آمد که در ادامه مقاله مفصل شرح داده می شود.

Keywords:

کروفیسه , دیاتومه , بنتونیت , انعقاد و لخته سازی