جایگاه فناوری در آینده شهری

زندگی شهری و آینده آن با مقولاتی همچون رشد جمعیت ، رکود اقتصادی، دغدغه های اجتماعی و بحران های زیست محیطی روبه رو است. رویکرد های طراحی و برنامه ریزی شهری معاصر در پی چالش های بوجود آمده پس از انقلاب صنعتی و همگام با رشد علم و فناوری تکامل یافتند و هدف خود را در ارتقاء کیفیت زندگی شهری انسان قرار دادند. فناوری یکی از عرصه هایی است که در قرن بیستم تاثیر شگرفی در تغییر و تحول زندگی بشر در محیط شهری گذاشت. به طوری که مسیولین و متخصصان شهری انتظار آن را نداشتند و با چالش های جدیدی روبه رو شدند. از این رو پیشبینی و آینده نگاری تحولات فناوری در قرن 21 ضرورت می یافت. بر همین اساس نظریه پردازان و اندیشمندان در عرصه های مختلف به ترسیم آینده شهری و تبیین جایگاه فناوری در آن پرداختند. از دل تقابل رویکرد های مختلف و گاه متضاد است که برنامه عملی قابل اجرا در هر کشور و هر شهر فراهم می آید. بدون توجه به آنچه که صاحب نظرانی که در این تحقیق فراهم آورده و بدون بررسی علمی آن، نمیتوان به رویکرد های واقع بینانه و راهگشا برای کاهش یا حل مشکلات با استفاده از فناوری در شهرهای آینده دست یافت. لذا این پژوهش با بررسی توصیفی -تحلیلی سیر تحول نظریات مذکور، تلاش دارد تا چهارچوبی برای مدیریت و بهرهگیری از فناوری در شهرهای آینده ارایه دهد. در نهایت نتیجه حاصله این است که استفاده از فناوری های پایدار و متناسب با شرایط اقتصادی و اجتماعی هر شهر با رویکرد شهر هوشمند متناسب و جایگاه صحیح فناوری در آینده شهری میباشد. همچنین نباید از فضای فیزیکی شهر غافل شد. فناوری میتواند یک عنصر جدید برای تعریف فضاهای پویا و مطلوب شهری باشد.

Keywords:

فناوری , آینده شهری , فناوری اطلاعات و ارتباطات , سیر تحول نظریات