سنجش نقش پایداری اکولوژیکی شهری در افزایش میزان پایداری شهری با تاکید بر شاخص های اقتصادی مطالعه موردی: منطقه یک کلانشهر تبریز

با افزایش جمعیت شهری و دخل و تصرفات انسانی در محیط های شهری در طی ده ه های اخیر، پایداری شهری در معرض دگرگونیهای بنیادی ناگواری قرار گرفته است. که با ادامه این روند زندگی انسانی و شهری دچار خلل شده و تا مرز ناپایداری شهری پیش خواهد رفت. بنابراین شهر و محیط های شهری باید در مسیر پایداری شهری حرکت کند تا بتواند زندگی را برای ساکنین خود در طی دهه های آتی تضمین نماید. هدف از این پژوهش، سنجش نقش پایداری اکولوژیکی شهری با توجه به شاخص های اقتصادی در افزایش میزان پایداری شهری منطقه یک کلانشهر تبریز می باشد. این پژوهش از نظر روش، توصیفی- تحلیلی و از نظر ماهیت کاربردی - عملی است. داده های مورد نیاز با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، بررسیهای میدانی و به کمک پرسشنامه محقق ساخته، در سطح خانوار گردآوری شده است. بدین ترتیب که جامعه آماری 63166 خانوار ساکن منطقه یک تبریز است که حجم نمونه طبق فرمول کوکران معادل 382 خانوار برآورد شدهاست. روش نمونه گیری تصادفی ساده است. تحلیل داده ها با روش های آماری توصیفی و استنباطی در محیط نرم افزار spss انجام شده و در محیط GISبصری سازی شده است . نتایج پژوهش نشان میدهد که راهکارهای پایداری اکولوژیکی شهری در افزایش میزان پایداری شهری نقش فزاینده ای دارد. بطوری که در بین شاخص های پایداری اکولوژیکی از حیث اقتصادی، شاخص های قیمت تمام شده هر متر مربع واحدهای مسکونی محالت منطقه یک، کیفیت سیستم سرمایشی و گرمایشی واحدهای مسکونی منطقه یک، کیفیت دسترسی به خدمات زیر بنایی) آب، برق، گاز، تلفن، پست و اینترنت ( در منطقه یک از حیث اقتصادی به ترتیب در بین شاخص های مذکور بیشترین تاثیر را در افزایش میزان پایداری شهری داشته اند.

Keywords:

پایداری اکولوژیکی , پایداری اقتصادی , پایداری شهری , کلانشهر تبریز