منیژه اسلامی

بافتهای فرسوده و قدیمی شهرهای کشور که در اغلب موارد هسته اولیه و اصلی آن شهرها را تشکیل میدهند از یک طرف جزو میراث فرهنگی و تاریخی آن شهرها محسوب شده و حفظ ، بهسازی کالبدی و توانمندسازی عملکردی آن ها اجتناب ناپذیر می باشد و از طرف دیگر اغلب این بافتها باگذشت زمان و عدم توجه و نگهداری مناسب، دچار فرسودگی و اضمحلال کالبدی و عملکردی میگردند. شهرتهران نیز همانند این شهرها از بافت کهن برخوردار است. یکی از محله های این شهر محله عودلاجان است که منطبق بر بافت قدیم و هسته اولیه شکلگیری شهر تهران می باشد. این محله با مشکلاتی از قبیل نابسامان بودن عرض شبکه معابر، فرسودگی شدید بناهای مسکونی، دانه بندی قطعات کوچک و خیلی کوچک مواجه است. دراین جهت، هدف از تحقیق حاضر مشارکت مردمی در ساماندهی بافت فرسوده محله عودلاجان بود که از روش توصیفی- تحلیلی استفاده گردید و نیز روش گردآوری اطلاعات در این تحقیق، اسنادی و میدانی بوده است.جامعه آماری این پژوهش کلیه شهروندان ساکن محله عودلاجان تعیین شد. نتایج نشان داد، مشارکت مردم و شهروندان در تسریع روند بهسازی بافت فرسوده محله عودلاجان تاثیرگذار است و ساماندهی معابر محله مورد مطالعه باعث ارتقاء کارکرد و نقشپذیری جدید آن میشود.

بافت های فرسوده، بهسازی، مشارکت مردمی، نوسازی، عودلاجان