پیام رستمی کنیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد صنایع خمیر و کاغذ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
محمدرضا دهقانی فیروزآبادی - دانشیار گروه صنایع خمیر و کاغذ، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
محمد قربانی - دانشیار گروه صنایع غذایی دانشکده صنایع غذایی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

بیش از 50 سال است که پلاستیک ها در صنعت غذا به عنوان مواد بسته بندی استفاده می شوند. به کارگیری این مواد با مسایل زیست محیطی و اقتصادی فراوانی همراه است. امروزه بسته بندی در دستیابی به اهداف ایمنی و جلوگیری از ضایعات مواد غذایی نقش بسزایی دارد. با افزایش هشدارهای زیست محیطی همانند محدودیت های گازهای گلخانه ای و هزینه زیاد مواد شیمیایی توجه زیادی به استفاده از فیلم های بسته بندی زیست تخریب پذیر و سازگار با محیط زیست، تحت عنوان فیلم ها و پوشش های خوراکی شده است. فیلم های خوراکی لایه هایی از مواد قابل هضم هستند که به عنوان پوشش مواد غذایی (پوشش های خوراکی) یا به عنوان مانعی بین غذا و سایر مواد و یا محیط ها استفاده می شوند و به این ترتیب، از بروز تغییرات نامطلوب در طعم، بافت و خواص ظاهری مواد غذایی جلوگیری می کنند. کاربرد فیلم های خوراکی با توجه به مشکلات مربوط به تولید و مصرف مواد غذایی، به ویژه مواردی مانند ایمنی، کیفیت، سلامت و بهداشت، بهبود شرایط ظاهری و بسته بندی مناسب و نهایتا توجه به اقتصاد تولید، می تواند نقش موثری در توسعه صنایع غذایی داشته باشد. پوشش های خوراکی در اثر غوطه ور کردن مواد غذایی در محلول های سازنده یا پاشیدن محلول سازنده بر سطح آن ها و در نتیجه، آغشته شدن سطح مواد غذایی ایجاد می-شوند. در این مقاله سعی گردیده است تا به خواص و کاربرد پوشش های پروتیینی در بسته بندی مواد غذایی پرداخته شود

پروتیین، پوشش خوراکی، بسته بندی