محمد مهدوی مزده - استادیار دانشکده مهندسی صنایع ، دانشگاه علم و صنعت ایران
زهرا باقری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت ایران
بهین الهی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی صنایع دانشگاه علم و صنعت ایران

دراین مقاله کوشش شده تا مدل پنج نیروی رقابتی پورتر با توجه به ساختار کشور ایران مورد بازنگری قرار گیرد. اکثر اقتصاددانان و سیاستمداران بر تاثیرگذاری و نقش پررنگ دولت، متناسب با اندازه و میزان دخالت در امور اقتصادی و صنعتی تاکید نموده اند دراین رابطه تنها نکات مورد مناقشه می تواند تعیین اندازه، میزان دخالت، نحوه تاثیرگذاری های دولت و چگونگی تحلیل ان برمبنای مدلهای موجود باشد دراین مقاله به تفاوتهای برنامه ریزی استراتژیک با توجه به میزان توسعه یافتگی کشورها پرداخته و نشان داده شده که نمی توان تاثیر دولت ایران بر رقابت صنایع را با توجه به ساختار سیاسی - اقتصادی حاکم بر آن و اندازه و میزان دخالتی که در فرایندهای اقتصادی و صنعتی دارد نادیده انگاشت و صرفا از مسیر سایر نیروها مورد تجزیه و تحلیل قرا رداد. به تعبیر روشن تر تصمیم گیری های دولت می تواند قواعد بازی را در درون صنعت تغییر داده و علاوه بر تاثیرهای غیرمستقیم به صورت مستقیم نیز بررقابت درون صنعت تاثیر مثبت یا منفی داشته باشد تاکید ما دراین مقاله بر چگونگی تحلیل این فرایند مثبت یامنفی از منظر بنگاههای اقتصادی بیرون از دولت در روند برنامه ریزی استراتژیک شرکت است.

پنج نیروی رقابتی، دولت، برنامه ریزی استراتژیک کشورهای درحال توسعه