فریبرز جهانشاه - استادیار، موسسه عالی علمی کاربردی صنعت آب و برق
فرهاد جهانشاه - کارشناس ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر مجلسی

راندمان الکتریکی ماژول های فتوولتاییک و عملکرد آنها با خارج کردن گرما از سیستم بهبود می یابد. این موضوع باعث تولید سیستم های ترکیبی فتوولتاییک/حرارتی شده است. در این مقاله به بررسی انواع سیستم های خورشیدی ترکیبی پرداخته و عملکرد آنها با یکدیگر مقایسه شده است. شش مدل از سیستم های طراحی شده با هم مقایسه و برای هر سیستم، نوع مسیرهای جریان سیال خنک کننده معرفی شده است. بررسی طرح های مختلف و تعیین مزایا و معایب آنها در این مقاله نشان میدهد که جنس پوشش جاذب، تعداد گذرها، خلاء میان صفحات جاذب و سلول های خورشیدی از عوامل موثر در بهبود راندمان سیستم های ترکیبی میباشند. روش های مختلفی برای خنک کردن سیستم های ترکیبی بیان شده است. مقایسه این روش ها نشان میدهد که بهترین مدل، طراحی حلزونی با راندمان حرارتی %50/12 و راندمان الکتریکی %11/98 است. استفاده از شیشه شفاف در سیستم های ترکیبی، راندمان حرارتی بالاتری نسبت به استفاده از شیشه های مات دارد ولی راندمان الکتریکی به دلیل وجود نور زیاد کاهش می یابد. راندمان سیستم های ترکیبی با پوشش شفاف به میزان %13/36 و با پوشش مات %11/92 افزایش می یابد. فاصله بین پوشش مواد و سلول فتوولتاییک باید به حداقل برسد تا از خواص عایق در هوا جلوگیری کند. این فاصله باید به اندازه 15 تا 40 میلیمتر باشد.

سلول خورشیدی، صفحه های جاذب خورشیدی، طبقه بندی، فتوولتاییک، کلکتور ترکیبی