مرضیه رضاشهرضا - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی اصفهان
عبدالرضا کبیری سامانی - دانشیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه صنعتی اصفهان

یکی از پدیده های هیدرلیکی مورد توجه مهندسان و پژوهشگران، پرش هیدرولیکی در کنالها و سازه های هیدرولیکی است. وقوع پرش هیدرولیکی مستلزم تبدیل جریان فوقبحرانی به زیربحرانی است پرش هیدرولیکی اساسا به شرایط مرزی محل تشکیل شامل پروفیل بستر کانال و تغییرات در مقطع عرضی کانال وابسته است. تغییرات در مقطع عرضی کانال معمولا به صورت تبدیل همگرا و یا واگرا انجام میشود. تبدیلها سبب کاهش آشفتگیهای جریان در طول کانال شده و در صورت ایجاد در طول کانال، انرژی جریان در طول مسیر کاهش یافته و میتواند سبب کنترل یا محدود نمودن ابعاد پرش هیدرولیکی شود. در پژوهش حاضر به مدلسازی تحلیلی تبدیل جریان فوق بحرانی به زیربحرانی در شرایط حذف کامل پرش هیدرولیکی با تغییر مقطع عرضی کانال پرداخته میشود. در این مدلسازی پروفیل سطح سازه ی تبدیل و پروفیل سطح آب در شرایط هیدرولیکی مختلف برای اعداد فرود در محدوده 2 تا 8 ارایه میشود. نتایج بهدست آمده نشان میدهد که حذف پرش هیدرولیکی توسط تبدیل طراحی شده با استفاده از مدلسازی تحلیلی به طور کامل انجام میشود.

جریان فوق بحرانی، جریان زیربحرانی، حذف پرش هیدرولیکی، سازه ی تبدیل