توسعه مدل انتخاب بهینه گزینه های مدیریت و بازیافت رواناب های سطحی

با توسعه شهرنشینی، مدیریت و جمع آوری رواناب های سطحی و استفاده مجدد از آنها از اهمیت دوچندان برخوردار شده است. در مدیریت نوین روانابهای شهری سعی میشود با توجه به شرایط فیزیکی و انسانی، موثرترین راهکارها به منظور ارتقاء عملکرد سیستم ارایه شود. این راهکارها به نام بهترین راهکار های مدیریتی یا 1BMPs شناخته میشوند که انتخاب ترکیب بهینه آنها از جمله چالش های مهمی است که مدیران شهری با آن مواجه هستند. با توجه به محدودیت منابع آب استفاده مجدد و مدیریت بهینه روانابهای سطحی جهت تامین آب مورد نیاز شهرها و جلوگیری از سیلابها میتواند موجب ارتقاء عملکرد سیستم های آب شهری شود. در این تحقیق مدلی برای مدیریت روانابهای شهری توسعه داده شده است که در کنار در نظر گرفتن کاهش خطر سیلابهای شهری، بازیافت آنها را نیز مدنظر قرار میدهد. برای این منظور ابتدا با استفاده از مدل EPA-SWMM2 سیستم زهکشی اصلی آبهای سطحی یکی از حوضه های تهران شبیه سازی شده و سپس مدل بهینهسازی با استفاده از روش الگوریتم ازدحام ذرات PSO3 برای تعیین رویکردها و ساختارهای بهینه مدیریت و بازیافت روانابهای سطحی توسعه داده شده است. نتایج گویای این واقعیت است که با استفاده از این رویکرد میتوان با حداقل هزینه ضمن کاهش خطر سیلاب های شهری، حجم قابل توجهی از این رواناب را به منظور مصارف مختلف در شهر بازیافت نمود که با توجه به محدودیتهای آبی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.

Keywords:

بازیافت آب , بهینه سازی , مدیریت رواناب سطحی , الگوریتم ازدحام ذرات