بهینه سازی استحکام بدنه اتوبوس در برابر واژگونی از بغل با استفاده از شبکه های عصبی

پیش بینی دقیق میزان استحکام ساختار وسایل نقلیه، برای تعیین میزان امنیت آنها و همچنین کاهش آسیب های وارد شده به مسافرین، امری ضروری است. واژگونی نوعی تصادف است که در آن خودرو حداقل یک چهارم دور دوران میکند،که خودرو در پایان چرخش،امکان دارد بر روی پهلو یا سقف قرار گیرد و یا حتی دوران کامل کرده و بر روی تایرها قرار بگیرد.واژگونی وسایل نقلیه یکی از جدی ترین تصادفات جاده ای است چرا که احتمال آسیب های منجر به مرگ در واژگونی نسبت به سایر تصادفات جاده ای بیشتر است.تحقیقات انجام شده در سالهای 2001 تا 1997 نشان میدهد که علیرغم آنکه درصد تصادفات واژگونی در قیاس با سایرتصادفات کم است اما مرگ و میر 31 % و آسیب های 21% جدی وارد به مسافرین در پدیده واژگونی ، سهم عمده ای را در آسیب ها و تلفات جاده ای به خود اختصاص می دهد. شبکه های عصبی به عنوان ابزاری مهم در تحلیل و بهینه سازی سیستم های غیرخطی به کار می رود و در این پایان نامه نیز با استفاده از شبکه عصبی به انتخاب بهینه ضخامت پروفیل ها در واژگونی اتوبوس از بغل و در میزان درجه خاصی می پردازیم.

Keywords:

واژگونی اتوبوس , بهینه سازی , شبکه عصبی