سیدعلی موسوی داودی - کارشناس ارشد سازه دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه طبری

روش کنترل غیر فعال که یکی از راهکارهای مقاوم سازی و طراحی سازه ها در برابر زلزله است زیر شاخه های مختلفی دارد که استفاده از میراگرهای Tld یکی از این روش هاست. به طور کلی میراگرهای TLD با استفاده از حرکت مایع لزج درون سیلندر انرژی مستهلک می شود. میراگرهای ویسکوز به دلیل سادگی در نصب، قابلیت انطباق و هماهنگی با سایر اعضا و همچنین تنوع در ابعاد و اندازه های آنها، کاربرد بسیاری در طراحی و مقاوم سازی پیدا کرده اند. در این میراگر از سیلیکون به عنوان سیال ویسکوز استفاده می شود. عبور سیال لزج از منافذ ایجاد شده در درون سیلندر میراگر، موجب تبدیل انرژی ارتعاشی به حرارتی می گردد.با توجه به خاصیت جذب انرژی میراگرهای Tld دارای کاربردهای زیادی در هر دو زمینه احداث و مقاومسازی می باشد. در طی زلزله این وسیله فعال شده و انرژی ورودی زلزله را به انرژی گرمایی تبدیل می کند و به عبارت دیگر انرژی وارده را جذب می کند، در پژوهش های قبلی به موضوع کاربرد این میراگر در سازه های مختلف پرداخته شده است لیکن دسته بندی مشخصی برای بررسی میزان تاثیر آن در انواع سازه های بتنی به لحاظ بهینه یابی موقعیت مکانی محل قرار گیری میراگر TLD وجود ندارد. در این پژوهش هدف بررسی بهینه یابی مکانی میراگر TLD در کاهش پاسخ لرزه ای سازه های بتنی و پیدا کردن بهینه ترین محل کاربرد میراگر TLD مایع در سازه های بتنی است، تاثیر استفاده از این نوع میراگرها بر پاسخ سازه نظیر پارامترهایی همچون، تغییر مکان سازه، تغییر شکل نسبی طبقه و برش طبقات و شتاب سازه ایی بررسی خواهد شد و بهینه ترین عملکرد میراگرها با بررسی در طبقات مختلف یک ساختمان 25 طبقه با قرار دادن میراگر ها در طبقات 5,10,15,25 طبقه مورد مطالعه و بررسی قرار خواهد گرفت.

میراگر های TLD ، عملکرد لرزه ای، تحلیل دینامیکی تاریخچه زمانی، قاب خمشی بتنی