بررسی آزمایشگاهی خواص بتن تازه خودتراکم با الیاف پلی الفین و پارا آرامید

امروزه با توجه به گسترش ساخت و ساز و به دنبال ضررها و خسارات جانی و مالی گسترده در اثر حوادث طبیعی همچون زمین لرزه؛ استفاده از مصالح و روش های نوین جهت افزایش کیفیت، بالا بردن عمر مفید و دوام سازه ها و کاهش هزینه های ساخت؛ ضرورتی انکارناپذیر است. در مواردی مانند پایه پل ها، ستون های طبقات پایین ساختمان های بلند و... استفاده از دستگاه لرزاننده و ویبره کردن بتن، دشوار است و در اکثر موارد عملا غیرممکن است. برای رفع این مشکل باید از بتن خودتراکم استفاده شود که باعث تراکم کامل بتن و از بین بردن تخلخل (فضای خالی و هوای بتن)، افزایش سرعت بتن ریزی، کاهش نیروی کار و هزینه اجرا و در نتیجه موجب ارتقای دوام و پایایی سازه و بالا رفتن خصوصیات مکانیکی و سازهای میشود. این نوع بتن با استفاده از فوق روان کننده ها و مواد افزودنی دیگر تولید می شود. در بتن خودتراکم به خاطر نیاز به حجم خمیر بیشتر در طرح مخلوط، استفاده از عیارهای زیاد سیمان مرسوم است. برای این منظور جهت بررسی خصوصیات بتن تازه خودتراکم الیافی و دستیابی به درصدی بهینه در استفاده از الیاف؛ از آزمایش های ریولوژی شامل آزمایش های جریان اسلامپ، جعبه L شکل و U شکل و حلقه J و قیف V استفاده شده که نتایج حاصل از آزمایش های ریولوژی بتن تازه خودتراکم الیافی به صورت جدول و نمودار ارایه گردیده است.

Keywords:

بتن خودتراکم , بتن الیافی , پلی الفین , پارا آرامید