بررسی و مقایسه تاثیر طول لوله های شیشه ای محتوی چسب پلی اورتان درعملکرد ترمیم در بتن های خودترمیمی

امروزه بتن به عنوان یکی از مصالح اصلی در صنعت ساخت و ساز به شمار می آید. تمایل صنعت به استفاده از مصالح بتنی منجر به انجام تحقیقات متعددی در زمینه اصلاح معایب و ترمیم ترک های آن به منظور جلوگیری از تخریب بتن شده است. یکی از عوامل ایجاد ترک در ساختمان ها که کمتر مورد توجه طراحان سازه قرار میگیرد، پیچش است. پیچش در سازه های بتن مسلح معمولا در اثر یکپارچگی و پیوستگی اعضا به وجود می آید. یکی از روش های موجود برای ترمیم بتن، استفاده از لوله های شیشه ای محتوی پلی اورتان در داخل بتن و ساخت بتن خودترمیم شونده است که محققان زیادی به آزمایش و تجربه در این زمینه پرداخته اند. در این پژوهش با ساخت دستگاه پیچشی اقدام به بارگذاری تیرهای بتنی خودترمیم شونده محتوی لولههای شیشهای به طول 10 و 100 سانتی متر شد و سپس به مقایسه تاثیر طول لوله در عملکرد ترمیم و مقایسه بتن ترمیم شده با نمونه شاهد پرداخته شد. در پایان نتیجه گرفته شد که استفاده از بتن خودترمیم شونده محتوی لوله های شیشه ای حاوی پلی اورتان قادر به افزایش ظرفیت پیچشی باقی مانده در بتن ترک خورده می باشد لیکن استفاده از بتن خودترمیم شونده محتوی لوله های شیشه ای به طول 100 سانتی متر به علت عدم وجود فضای خالی بین قطعات لوله که در یک راستا قرار گرفته اند و اینکه عیور ترک از هر محل احتمال شکستگی لوله ها را به همراه دارد از مزیت بیشتری نسبت به استفاده از بتن خودترمیم شونده محتوی لوله های شیشه ای به طول 10 سانتی متر برخوردار است.

Keywords:

بتن خودترمیم شونده , لوله های شیشه ای , چسب پلی اورتان , بتن خودمتراکم , پیچش