پریسا کرباسی - کارشناس مرکز تحقیقات منابع طبیعی و امور دام

کشاورزی در برگیرنده مجموعه ای از فعالیتهای اقتصادی است که هدف از آن، تهیه نیازهای غذایی جامعه و تولید مواد اولیه کشاورزی برای دیگر بخشهای تولیدی از جمهل صنعت است رشد جمعیت و نیاز به افزایش تولیدات کشاورزی جهت برآوردن نیازهای غذایی و همچنین مواد اولیه مورد نیاز صنعت لزوم توجه روزافزون به بخش کشاورزی و رفع مشکلات آن را بیش از پیش آشکار می نماید. آب به عنوان عنصر حیاتی کارساز و تعیین کننده می تواند پدیده های دیگر را در عرصه های مختلف زندگی متاثر سازد حتی می تواند حیات و زندگی را با مخاطره جدی مواجه سازد کاهش تولید وخامت اوضاع اقتصادی کشاورزیان و دامداران، افزایش نرخ محصولات و انتقال اثرات ناخوشایند آن به مصرف کنندگان، از ملموس ترین نشانه های خشکسالی است. در استان اصفهان، کشبت بیشتر به صورت آبی انجام می گیرد به طوری که از 359069 هکتار زمین زیر کشت این استان در سال 1377 در حدود 333291 هکتار کشت آبی بوده است که نشان دهنده وابستگی شدید کشاورزی در این استان به آبهای زیرزمینی و آب رودخانه زاینده رود می باشد درچندسال اخیر براثر خشکسالی و کاهش نزولات جوی و افزایش گرمای هوا از یک طرف و همچنین وجود صنایع پرمصرف آبی در استان از طرف دیگر موجب کاهش میزان آب قابل استحصال برای کشاورزی شده است. دراین مقاله سعی می شود آثار خشکسالی بر تولید محصولات کشاوزی در استان اصفهان و آثار اقتصادی و اجتماعی ناشی ازآن بررسی گردد ازجمله : 1. کاهش سطح زیرکشت محصولات 2.کاهش عملکرد محصولات در واحد سطح 3. کاهش درامد کشاورزان در پایان نیز راهکارهایی از طریق برنامه های کوتاه مدت و بلندمدت در جهت کاهش خسارات ناشی از خشکسالی ارائه می گردد.

خشکسالی، سطح زیرکشت، عملکرد محصول، درآمد.