غلامعلی احمدی - دانشیار مطالعات برنامه درسی دانشگاه شهید رجایی
حسین لطفی - دانشجوی دکتری مطالعات برنامه درسی دانشگاه شهید رجایی تهران
زهرا اکبرزاده - دانشجوی دکتری مطالعات درسی دانشگاه آزاد اسلامی ساری

آموزش و پرورش در جوامع امروزی به عنوان کلیدی ترین نهاد آموزشی در جهت توسعه همه جانبه به شمار می رود. بر پایه نظام اموزشی و تربیتی یک جامعه است که نظم و انضباط اجتماعی حالت نهادی به خود می گیرد. یکی از دغدغه های همیشگی انسان ها در طول تاریخ تعلیم و تربیت صحیح بوده است. موضوع تربیت فرزند، از دیرباز جزو موضوعات اساسی و بنیادی اسلام بوده است. دردنیای امروز با توسعه و رشد مهارناپذیر تکنولوژی و پیشرفت های چشمگیر آن، و نیز در عصر رویکرد دوباره بشر به مساله دین و تربیت الهی موضوع تربیت فرزند، همچنان چشم گیر می نماید. مقاله حاضر با درک اهمیت و ضرورت مسیله بر آن است، قلمرو تربیت را مورد تجزیه و تحلیل قرار داده، و مفاهیمی چون محبت و مهرورزی را در سیره امیر المومونین علی (ع) و اندیشمندان و مصادیق رافت و مهربانی معلم را در قرآن کریم و نقش و تاثیر مهرورزی و محبت در تعیین ارزش ها و اهداف تعلیم و تربیت ایران و نقش آن را در فرایندهای آموزشی مورد بحث و بررسی قرار دهد. هدف این پژوهش بررسی و نقش جایگاه محبت و مهرورزی و تاثیر آن بر تعلیم و تربیت می باشد. روش پژوهش بر اساس نوع هدف بنیادی و براساس ماهیت توصیفی و ابزار جمع آوری داده ها کتابخانه ایی می باشد.

محبت، مهرورزی، تعلیم و تربیت