حسام علی طالشی - MD کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران
سیدمختار اسمعیل نژادگنجی - MD. واحد توسعه تحقیقات بالینی، بیمارستان شهید بهشتی، دانشگاه علوم پزشکی بابل، بابل، ایران

مقدمه: در این مطالعه، ما به ارزیابی نتایج جراحی اصلاح شده جدید سالتر در بیماران با دیسپلازی مادرزادی هیپ پرداختیم.مواد و روش ها: ما به صورت گذشته نگر، 76 بیمار (90 هیپ) مبتلا به دیسپلازی مادرزادی هیپ با سن بالای 18 ماه را که تحت عمل جااندازی باز و استیوتومی اصلاح شده قرار گرفتند، مورد بررسی قرار دادیم. قطعه دیستال استیوتومی لگن به اندازه سطح مقطع استیوتومی به سمت جلو و خارج، و نه پایین کشیده شد. کوتاه کردن ران در موارد ضروری انجام شد. بیماران با ارزیابی های بالینی (بر اساس معیار MacKay) و رادیولوژیک (بر اساس معیار Severin) پیگیری شدند.یافته ها: میانگین سنی بیماران هنگام جراحی 2 سال و 11 ماه (از 5/1 تا 16 سال) بود. مدت جراحی بین 60 تا 90 دقیقه متغیر بود. میانگین مدت پیگیری بیماران 4 سال و 1 ماه (از 15 ماه تا 7 سال و 1 ماه) بود. از نظر بالینی، 5/94% از هیپ ها نتایج عالی و خوب داشتند. از نظر رادیولوژیک، در پایان پیگیری، 8/77% از هیپ ها گرید A1 (عالی)، 2/12% گرید B1، 7/6% گرید 2 و 3/3% گرید 3 (متوسط) داشتند. میانگین شاخص استابولار قبل عمل ˚85/51 بود که به ˚16/17 بلافاصله بعد عمل (0001/0> p) و ˚24/11 در پایان پیگیری (0001/0> p) پیشرفت داشت. نکروز آواسکولار سر ران در 4/4% هیپ ها (4 بیمار) دیده شد.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهند که تکنیک استیوتومی اصلاح شده سالتر ما روشی کم خطر و با رضایت بیماران همراه بوده است.

دیسپلازی مادرزادی هیپ، استیوتومی اصلاح شده سالتر، نکروز آواسکولار