بررسی تاثیر نرخ تورم و حداقل سرمایه مورد نیاز بانک ها بر میزان وام دهی بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

امروزه نقش بانک ها در حوزه تامین مالی و رفع نیازهای سرمایه ای کسب و کارها کاملا آشکار است. این اقدام موثر بانک از طریق وام دهی به متقاضیان صورت می گیرد. وام دهی همچنین مهم ترین منبع درآمد هر بانک به شمار می رود. بنابراین شناسایی عوامل موثر بر وام دهی مسیله ای مهم به شمار می رود. برخی از این عوامل شرایط اقتصادی کشور هستند و بیرون از حوزه بانک ها به وجود می آیند و برخی دیگر عوامل داخلی بانک ها هستند. این پژوهش به بررسی دو عامل تورم به عنوان عامل بیرونی و عامل میزان کفایت سرمایه به عنوان عامل درونی و رابطه و تاثیرات آن بر روی وام دهی بانک ها می پردازد. داده های گردآوری شده در یک دوره زمانی 5 ساله از 1388 تا 1392 و متعلق به بانک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. فرضیات تحقیق با روش رگرسیون چندگانه خطی مورد آزمون قرار گرفت. نتایج آزمون رگرسیون حداقل مربعات تعمیم یافته (EGLS)نشان داد که تورم بر میزان وام دهی بانک ها موثر است اما متوسط کفایت سرمایه رابطه ای با میزان وام دهی بانک ها ندارد.

Keywords:

تورم , کفایت سرمایه , وام دهی بانک ها , بورس اوراق بهادار تهران