لیلا اسماعیلی درکه - گروه حقوق واحد بروجن، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجن، ایران
عبدالرضا فرهادیان - گروه حقوق واحد بروجن، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجن، ایران

مسیولیت مدنی یعنی تعهد به جبران خسارت وارد شده به شخص یا اشخاص زیان دیده توسط عامل زیان. بیمارستانها به عنوان مکانی که به علت سروکار داشتن با جان افراد متعدد در مواقع بحران از اهمیت زیادی برخوردار هستند، انتظار می رود به خوبی و بدون وجود هیچ مشکلی انجام وظیفه کنند، تجهیزات پزشکی و موجود در بیمارستان باید به صورت کامل سالم و بدون هرگونه عیب و نقصی باشد در صورت وجود عیب و نقص ممکن است اشخاصی مختلفی ازجمله تولیدکننده، واردکننده و فروشنده و تعمیرکننده در آن دخالت داشته باشند. مسیولیت مدنی ناشی از عیب تولید، به خصوص در تجهیزات بیمارستانی به عنوان یکی از معظلات هر کشوری است. در کشور ما این نوع مسیولیت قبل از تصویب قانون حمایت از مصرف کنندگان و قانون رسیدگی به تخلفات، تابع قواعد عام مسیولیت مدنی بود. با تصویب قوانین مذکور در این رشته مسیولیت مدنی تحول مهمی به وجود آمد به گونه ای که تا قبل از آن علاوه بر اینکه در جبران زیان خسارات ناشی از عیب تولید، عرضه و تعمیر، تردید وجود داشت و در صورت پذیرفتن آن، اثبات تقصیر لازم بود. ولی براساس مقررات مذکور در این مورد مسیولیت مدنی بدون تقصیر پذیرفته شد. هرچند در موارد فوق برای تحقق مسیولیت تقصیر لازم نمی باشد ولی رابطه سببیت بین عیب و نقص تولید یا عرضه یا تعمیر و حادثه زیانبار لازم است. امروزه در بسیاری از موارد به خصوص در صورت وجود نقص و عیب در تجهیزات بیمارستانی مسولیت مدنی محقق خواهد شد و از آنجا که دولتها مکلف به تاسیس بیمارستانها می باشند وجود و تحقق مسولیت مدنی ناشی از عیب و نقص در تجهیزات بیمارستانی قانونی و در نظام حقوقی کشور ایران بر مبنای تقصیر می باشد و قانون حمایت از تولید کنندگان و مصرف کنندگان که اصول مهمی را تبیین نموده است شامل تولیدات و تجهیزات بیمارستانی نیز می شود.

مسولیت مدنی،تجهیزات بیمارستانی،حقوق، نقص