غلام ابراهیم زاده - کارشناس ارشد ادبیات تطبیقی،مدرس دانشگاه فنی وحرفه ای زابل
احمد میرگل - دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم وتربیت،عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور مرکز زابل

مبانی معرفتی و عرفانی در جوامع بشری قدمت طولانی به درازای عمر انسان دارد و در ادوار مختلف به شکل های گوناگون متناسب با بلوغ فکری او بروز و ظهور نموده و نوعی از شناخت و معرفت شهودی و اشراقی است. در این مقاله موضوع از منظر قرآن، نهج البلاغه احادیث و گفتار عرفا بررسی می شود .قلب و دل از بهترین و موثرترین وسیله ی معرفت شناسی وعرفانی است.معرفت وعرفان هم مانند خیلی از موضاعات دیگر مصون از خطا و آسیب نیست. مواردی از قبیل تمایلات و خواهش های نفسانی، کبر و غرور که خطر جدی بر سر راه عرفان می باشد. شناخت آسیب ها و حوزه های آسیب خیز نیاز به بصیرت و ابزاردارد و استفاده از ابزار و سلاح نیاز به تمرین و مجاهدت ، عرفان و معرفت شناختی در طول تاریخ و در تمام جوامع بشری و در نزد عقلا و صاحبان رای و اندیشه در هر ملت و قوم از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و هم چنین مکاتب بشری اعم از الهی و مادی به آن پرداخته اند.

خدا، قرآن، نهج البلاغه ،عرفان، معرفت،تصوف، قلب،