بررسی رویکردهای کاهش احتمال گرسنگی در الگوریتم های زمانبندی MLQ و MLFQ

امروزه با رشد سریع برنامه هایی که زمان اجرایی آن ها محدود است، مبحث زمان بندی پردازنده به یک امر بسیار مهم برای سیستم عامل ها بدل شده است که کارایی سیستم های عامل چند وظیفهای بسیار وابسته به الگوریتم زمانبندی استفاده شده توسط CPU است. انتخاب نوع سیاست زمانبندی به عواملی همچون زمان پاسخ، میانگین زمان و همچنین گرسنگی پردازه بستگی دارد. در این مقاله به نحوه عملکرد زمانبندی صف چند سطحی و نسخه بهبود یافته آن یعنی صف چند سطحی با قابلیت بازخورد پرداخته شده است. یکی از مشکلات موجود در الگوریتم MLQ احتمال ایجاد گر سنگی پردازه ها در صف های اولویت پایین ا ست که در ن سخه ا صلاح شده آن سعی شده تا با جابجا کردن پردازه ها میان صف ها بر این م شکل غلبه شود. جهت بهبود عملکرد سی ستم و افزایش کارایی این الگوریتم راهکارهای مختلفی مطرح شده ا ست که هدف از این مقاله برر سی رویکردهای کاهش احتمال گرسنگی در پردازه های موجود در صفهای پایین تر، به ویژه در پایین ترین صف الگوریتم است که تمام این راه کار ها در جهت افزایش کارایی الگوریتم می باشد.

Keywords:

الگوریتم های زمانبندی , صف چند سطحی , گرسنگی , صف چند سطحی با قابلیت بازخورد