تاملی بر نظریه های بنیان گذاران جامعه شناسی سیاسی در عصر جهانی شدن سیاست

جامعه شناسی سیاسی می کوشد رابطه بین پدیده های اجتماعی و سیاسی را تبیین کند و سیاست را در زمینه اجتماعی آن قرار دهد. بسیاری از نویسندگان سیاسی استدلال کرده اند که قدرت مفهوم اساسی سیاست است اما ماکس وبر توجه خاصی به اعمال قدرت بصورت اقتدار و بنابراین، به مفهوم مشروعیت نشان داد. قدرت برای شناخت دولت نیز اهمیت اساسی دارد ما در جهانی متشکل از دولت ها زندگی می کنیم که هریک از آنها مدعی اعمال قدرت مشروع بر قلمروها و ملت های معینی هستند. در حوزه های قدرت، اقتدار و مشروعیت هنوز مشکلات جدی وجود دارند در مورد اینکه مردم درباره ی اعمال قدرت چه می اندیشند و چه باورهایی دارند چیز زیادی نمی دانیم و هنگامی که ادراکات مردم درباره اقتدار و مشروعیت مطرح می گردد، وضعیت تنها اندکی بهتر می شود. کوشش هایی که برای قرار دادن ایدیولوژی در زمینه گسترده تری از فرهنگ سیاسی بعمل آمده، مهمتر از همه روابط میان ایدیولوژی وافکار عمومی و سرانجام نقش آنان در رفتار سیاسی چندان بررسی نگردیده، اما چشم انداز هیجان انگیزی برای پژوهش های آینده ارایه می کند، نظریه های مربوط به دگرگونی های تدریجی توسعه، ملت سازی و نوسازی، توجه افراد زیادی را به خود جلب کرده اند، اما هیچ کس به طرح نظریه ای کلی درباره دگرگونی اجتماعی که بتواند هم دگرگونی ناگهانی و هم تغییرات تدریجی را تبیین کند موفق نگردیده است و تعداد اندکی کوشش کرده اند که چنین نظریه ای بوجود آوردند. یک مانع قابل توجه در راه پیشرفت بیشتر پژوهش های علوم اجتماعی بطور کلی و بویژه جامعه شناسی سیاسی چندپارگی دانش است بدلیل بخش بخش شدن توسعه علوم اجتماعی می توان گفت: هر آنچه برای یک رشته، مساله است برای رشته مجاور به یک داده و یک عامل خارجی تبدیل می شود برای مثال اقتصاددانان ساختارهای سیاسی را، جامعه شناسان ساختارهای اقتصادی را و به همین ترتیب دانشمندان سیاسی ساختار هایاجتماعی را داده فرض می کنند. هر رشته دقیقا به این علت که عوامل دیگر خارجی، دور و برابر فرض می شوند یک مجموعه از متغیر ها را روشن می کند با وجود این، رشد پژوهش های میان رشته ای نشانه امیدوار کننده ای برای حوزه های موضوعی ای مانند جامعه شناسی سیاسی است.

Keywords:

دولت , جامعه و سیاست , جامعه شناسی سیاسی , نظام حکومتی , اقتدار