انعکاس عشق در کشف الاسرار میبدی

یکی از اساسی ترین و محوری ترین بنیان های عرفان اسلامی عشق است؛ چراکه بدون عشق عرفان معنای خود را به کلی از دست خواهد داد. ازنظر عارفان و مفسران تفاسیر عرفانی چون میبدی عشق موهبتی از جانب خداوند و دستاویز محکمی برای سالک طریق حق است که با مدد گرفتن از آن بهتر میتوان منازل عبودیت را پشت سر گذاشت. عشقی که مدنظر میبدی است همان عشق معنوی و حقیقی است که عاشق را به درجه والای انسانیت می رساند. درواقع محبت و عشق الهی بهتر از هر عامل دیگری در جهت رفع رذایل و جذب فضایل به انسان یاری می رساند و می تواند انسان را در مسیر عبودیت به مراتب عالی کمال برساند و زنجیره ای دل بستگی و تعلق خاطر را از دست و پای انسان باز کند؛ تا آنجا که انسان تسلیم امر خداوند شده و جز به رضایت خاطر او نمی اندیشد و نهایتا به جایی می رسد که متصف به صفات معشوق می شود. میبدی عاشق حق را در اوج معرفت خویش مجذوب مقام احدیت دانسته است چراکه هر چه از او سر زند از عشق به حضرت حق حکایت دارد.

Keywords:

میبدی , کش فالاسرار , عشق , محنت , غیرت