مقایسه تعلل ورزی تحصیلی، هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان با و بدون اختلال یادگیری خاص

هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه تعلل ورزی تحصیلی، هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان با و بدون اختلال یادگیری خاص بود. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دارای اختلال یادگیری و دانش آموزان عادی شهر سمنان که در سال تحصیلی 1397-96 بودند. 25 نفر از دانش آموزان دارای اختلال یادگیری به صورت تصادفی ساده انتخاب و 52 دانش آموز عادی به منظور مقایسه با آنان همتاسازی و انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری (مانوا) استفاده شده است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه هوش هیجانی بار- آن، پرسشنامه خودکارآمدی و پرسشنامه تعلل ورزی استفاده شدهاست. یافته ها: نتایج نشان داد میان تعلل ورزی تحصیلی، هوش هیجانی و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان با و بدون اختلال یادگیری خاص تفاوت معنی داری وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که، مادامی که دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص هوش هیجانی پایین داشته باشند و نتواند با دیگران ارتباطمثبت و سازنده برقرار کنند سبب می شود احساس خودکارآمدی پایین داشته باشند که این خودکارآمدی پایین سبب تعلل ورزی در آنان می شود

Keywords:

تعلل ورزی تحصیلی , هوش هیجانی , خودکارآمدی تحصیلی , اختلال یادگیری خاص