مرتضی بدری - دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی تهران
حجت کیانی - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی تهران
فاطمه سالاری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی

نظام آموزش و پرورش یکی از شاخص ترین و اصلی ترین نهادهای اجتماعی در تحقق توسعه کشور محسوب می شود. یکی از الزامات توسعه و پیشرفت در هر زمینه، داشتن بینش نسبت به محیط، تصمیم گیری به موقع و داشتن برنامه ی هدفمند جامع، مانع و آینده نگر است. آموزش و پرورش باید آینده نگر باشد؛ چراکه گویاترین شاهد بر ضرورت وجود یک نظام آموزشی توجه به آینده هاست و کارکرد اصلی آن تجهیز دانش آموزان به دانش و مهارت های لازم برای زندگی موثر در آینده است. در این مقاله ضمن اشاره به مفهوم آینده پژوهی به ضرورتکاربرد و اهداف آن در آموزش و پرورش پرداخته و در پایان با تحلیل وضعیت موجود، به طراحی آینده هایی مطلوب از شش منظر جامعه و فرهنگ، برنامه ریزی آموزشی و درسی، مدرسه، معلم، پژوهش و ارزیابی و دانش آموز می پردازیم.

آینده، آینده پژوهی، آموزش و پرورش