اثربخشی آموزش شادکامی مبتنی بر مدل فوردایس بر عاطفه مثبت و منفی مادران دارای کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه

زمینه و هدف : با توجه به نقش شادکامی بر عاطفه، این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش شادکامی مبتنی بر مدل فوردایس بر عاطفه مثبت و منفی مادران دارای کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه انجام شد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر به لحاظ هدف، جزو مطالعات کاربردی و همچنین از لحاظ روش جزو مطالعات نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. در این پژوهش حجم گروه مورد مطالعه با توجه به احتمال ریزش 16 نفر برای گروه آزمایش و 16 نفر برای گروه کنترل (همتاسازی شده براساس سن) بود. با توجه به محدودیت جامعه آماری پژوهش از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد و داده ها ها پس از تکمیل مقیاس عاطفه مثبت و منفی خصلتی و پرسشنامه کیفیت زندگی با استفاده از روش کوواریانس MANCOVA در برنامه SPSS نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: براساس نتایج بدست آمده، آموزش شادکامی شناختی- رفتاری سبب بهبود عاطفه مثبت مادران دارای کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی/نقص توجه شده و برعاطفه ی منفی مادران این کودکان تاثیر معناداری نداشت. همچنین آموزش شادکامی شناختی- رفتاری بر مولفه های عملکرد جسمانی ، محدودیت ایفای نقش به خاطر مشکل جسمانی ، محدودیت ایفای نقش به خاطر مشکل هیجانی ، سلامت عاطفی ، عملکرد اجتماعی و سلامت عمومی کیفیت زندگی تاثیر معناداری داشت. نتیجه گیری: در مجموع میتوان نتیجه گرفت که بین آموزش شادکامی با بهبود عاطفه و افزایش کیفیت زندگی در مادران دارای کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه رابطه وجود دارد

Keywords:

آموزش شادکامی , مدل فوردایس , عاطفه مثبت , عاطفه منفی بیش فعالی , نقص توجه