بررسی تغییرات و ارتباط بین آدیپوسایتوکاین ها و شاخص توده بدنی پس از 12 هفته تمرینات استقامتی با شدت متوسط در دختران دارای اضافه وزن

زمینه و هدف: اضافه وزن و چاقی در میان کودکان در دهه های اخیر به طور چشمگیری افزایش یافته است. اضافه وزن در دوران کودکی خطر ابتلا به چاقی را در بزرگسالی افزایش می دهد. خطرات بهداشتی مرتبط با چاقی از جمله سندرم متابولیک و دیابت نوع-دو به خوبی اثبات شده است.هدف از مطالعه بررسی ارتباط بین شاخص توده بدنی، آدیپونکتین و لپتین پس از 12 هفته تمرینات استقامتی در دختران چاق میباشد. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 19 دختر با میانگین سنی 6 تا 12 سال شرکت کردند. شاخص های آنتروپومتریک و سطوح سرمی آدیپونکتین و لپتین از آزمودنی ها در حالت ناشتا، به صورت پیش آزمون-پس آزمون و قبل و بعد از 12 هفته تمرینات هوازی با شدت متوسط جمع آوری و ثبت گردید. جهت ارتباط بین داده ها از همبستگی پیرسون استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش حاضر نشان داد که پس از 12 هفته تمرینات استقامتی با شدت متوسط ارتباط معنی داری بین مقادیر BMI، لپتین و آدیپونکتین مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به افزایش آدیپونکتین، کاهش لپتین و ارتباط معنی دار این دو شاخص با شاخص توده بدنی می توان گفت که کاهش وزن ناشی از تمرینات استقامتی در کودکان نقش حیاتی در پیشگیری از بیماری های مختلف در بزرگسالی دارد.

Keywords:

فعالیت بدنی , BMI , لپتین , آدیپونکتین , اضافه وزن