رابطه شاخص های عملکردی، الکتریکی و بیوشیمیایی قلب مردان غیر ورزشکار پس از یک وهله فعالیت ایزومتریک بیشینه

زمینه و هدف: تعیین میزان بار وارده بر سیستم قلبی- عروقی مرتبط با تمرین و فعالیت بدنی یکی از راه کارهای مورد استفاده جهت اطمینان از سلامتی و آسیب زا نبودن تمرینات است. لذا تحقیق حاضر در راستای بررسی رابطه شاخص های عملکردی(حاصلضرب مضاعف ضربان-فشار)، الکتریکی(الکتروکاردیوگرام) و بیوشیمیایی(ایزوآنزیم کراتین کیناز) قلب مردان غیر ورزشکار پس از یک وهله فعالیت ورزشی ایزومتریک بیشینه انجام شد.روش کار: 17 مرد داوطلب سالم(سن: 54/1±47/22 سال ؛ درصد چربی: 03/1±01/17) پروتکل تمرینی(حرکت لیفت مرده) را با 100 درصد انقباض ارادی بیشینه و به مدت 30 ثانیه انجام دادند. میزان تغییرات شاخص های عملکردی (RPP)، بیوشیمیایی (CK-MB) و الکتریکی (ECG) قلب آزمودنی ها، قبل و بعد از یک وهله فعالیت ورزشی ایزومتریک بیشینه ارزیابی و ثبت شد. در ادامه داده های حاصله با استفاده از آزمون های پارامتریک t همبسته(paired) و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری 01/0 بررسی شد.یافته ها: یافته های آماری نشانگر افزایش معنی دار شاخص های عملکردی (ضربان قلب، فشار سیستولی، حاصل ضرب مضاعف ضربان-فشار) و زیست شیمیایی (ایزو آنزیم کراتین کیناز) قلبی-عروقی متعاقب اجرای پروتکل بود (01/0حاصل ضرب مضاعف داشت(73/0=r). به علاوه، رابطه ی منفی و معنی داری بین دامنه ی تغییرات موج T با دامنه ی تغییرات ایزو آنزیم کراتین کیناز(52/0-=r)، و دامنه ی تغییرات حاصل ضرب مضاعف(66/0-=r) مشاهده شد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل، می توان از حاصل ضرب مضاعف(RPP) به عنوان یک شاخص عملکردی، ساده و غیرتهاجمی برای برآورد فشار وارده به قلب حین فعالیت های ورزشی ایزومتریک استفاده نمود.

Keywords:

حاصل ضرب مضاعف , الکتروکاردیوگرام , ایزوآنزیم کراتین کیناز , فعالیت ایزومتریک