اثر مکمل گیری کوتاه مدت امگا-3 بر پاسخ آمنتین و مقاومت به انسولین به یک جلسه تمرین مقاومتی در زنان چاق غیرورزشکار

زمینه و هدف:آدیپوکاین های انسانی در فرآیندهای متابولیکی متعددی نقش دارند که شامل تنظیم اشتها، هزینه انرژی، حساسیت انسولینی، التهاب و فعالیت قلبی عروقی می باشد. امنتین، آدیپوکین جدیدی است که عمدتا از بافت چربی احشایی ترشح می شود. هدف از تحقیق حاضر مطالعه اثر مکمل گیری کوتاه مدت امگا-3 بر پاسخ امنتین و مقاومت انسولینی به یک جلسه تمرین مقاومتی با شدت متوسط در زنان چاق غیرورزشکار بود.روش کار: در یک مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون، 20 زن چاق غیرورزشکار با شاخص توده بدنی برابر و یا بیشتر از 30 کیلوگرم بر مترمربع و در محدوده سنی 25 تا 35 سال به صورت داوطلب در این پژوهش شرکت کردند. شرکت کنندگان به طور تصادفی در دو گروه مساوی شامل؛ 1) دارونما و 2) مکمل تقسیم شدند. مکمل گیری امگا-3 به میزان 3000 میلی گرم در روز و به مدت یک هفته انجام شد. مداخله تمرین مقاومتی شامل یک جلسه تمرین مقاومتی با شدت 70 درصد یک تکرار بیشینه به صورت ایستگاهی و در 9 ایستگاه انجام شد. 30دقیقه قبل و بلافاصله بعد از مداخله تمرین از کلیه آزمودنی ها در شرایط 10 ساعت ناشتایی خونگیری به عمل آمد. سطوح پلاسمایی امنتین-1، گلوکز، انسولین و شاخص مقاومت انسولینی در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون t مستقل تجزیه و تحلیل شد (05/0> p).یافته ها: یافته ها نشان داد یک هفته مکمل گیری امگا-3 بر مقادیر امنتین-1 در پاسخ به یک جلسه تمرین مقاومتی تاثیر معناداری نداشت (05/0