محمود طهماسبی - کارشناس ارشد مدیریت ورزشی، مدیریت ورزشی، دانشکده مدیریت و حسابداری، پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، قم، ایران
ابراهیم علیدوست - استادیار مدیریت ورزشی، مدیریت ورزشی، دانشکده مدیریت و حسابداری، پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، قم، ایران
قدرت اله باقری - استادیار مدیریت ورزشی، مدیریت ورزشی، دانشکده مدیریت و حسابداری، پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، قم، ایران

هدف از این تحقیق تبیین رابطه بین هوش اخلاقی با رفتار ورزشی در بین ورزشکاران حرفه ای رشته ی تیمی فوتسال و رشته انفرادی کشتی در لیگ برتر بود. روش پژوهش توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل ورزشکاران حرفه ای رشته ی تیمی فوتسال لیگ برتر سراسر کشور که تعداد آنها برابر با 210 نفر بودند و ورزشکاران حرفه ای رشته ی انفرادی کشتی لیگ برتر سراسر کشور که تعداد آنها برابر با 60 نفر بودند، شد. حجم نمونه رشته فوتسال برابر با 132 نفر که به روش نمونه گیری تصادفی و با استفاده از فرمول کوکران و رشته ی کشتی برابر با 60 نفر از لیگ برتر در فصل 1393-1394 کشتی بود که به روش نمونه گیری تمام شمار انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری عبارت بود از پرسش نامه محقق ساخته رفتار ورزشی و پرسش نامه هوش اخلاقی لنیک و کیل که دارای چهار مولفه، از جمله درست کاری، مسیولیت پذیری، گذشت و دلسوزی بود. ضریب پایایی به دست آمده برای دو پرسش نامه به ترتیب 80/0 و 87/0 بود. جهت تحلیل داده های حاصله از دو سطح آمار توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل رگرسیون چند متغیره و ضریب همبستگی) استفاده شد. یافته ها نشان داد که بین هوش اخلاقی و رفتار ورزشی و ابعاد آن رابطه معنادار و مثبتی وجود دارد همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون بیانگر این موضوع بود که هوش اخلاقی ورزشکاران پیش بینی کننده خوبی برای رفتار جوانمردانه بود.

هوش اخلاقی، لیگ برتر، رفتار ورزشی