مهرداد آتش سخن - کارشناسی ارشد، گروه یادگیری رفتاری حرکتی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
مجید چهارده چریک - استادیار، گروه روانشناسی ورزشی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
قربان همتی علمدارلو - دانشیار، گروه کودکان استثنایی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

زمینه و هدف: عقب ماندگی ذهنی یکی ازاختلالات شایع کودکان است. از آنجاییکه رشد عاطفی، اجتماعی، اخلاقی، هیجانی و حرکتی منوط به رشد شناختی است، اختلال هوش با نقصان رشد در ابعاد مختلف جسمانی، روانی و اجتماعی همراه است. در افراد کم توان ذهنی حفظ قدرت و استقامت عضلانی و تعادل پویا برای دستیابی به زندگی بهتر و استقلال عملکردی مهم است. هدف از این تحقیق بررسی اثر فعالیت های تعادل و انعطاف پذیری بر مهارت های کنترل حرکتی، تعادل، انعطاف پذیری دانش آموزان با کم توانی ذهنی بود.روش کار: این پژوهش از نوع نیمه تجربی و کاربردی و از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری را دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر با دامنه سنی 10- 15 سال در مدرسه کودکان استثنای شهر جهرم بودند. نمونه آماری 30 دانش آموز پسر به صورت تصادفی ساده از بین دانش آموزان این مرکز بود.دانش آموزان در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی های گروه تجربی به مدت 8 هفته به صورت سه روز در هفته و هر روز 60 دقیقه تمرینات را دریافت نمودند. مدت یک ساعت تمرین به سه قسمت تقسیم شد که شامل 10 دقیقه گرم کردن، 10 دقیقه سرد کردن و 40 دقیقه تمرینات هدف بود. در این مدت، گروه کنترل فعالیتهای عادی مدرسه را انجام می دادند و فعالیت موثر و منظم حرکتی نداشتند. متغیرهای تحقیق در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون توسط آزمون تبحر حرکتی بروینینکس، تعادل، انعطاف پذیری اجتماعی در دو گروه کنترل و تجربی اندازه گیری شد. گروه کنترل در طول دوره تحقیقی به فعالیت های عادی خود پرداختند و گروه تجرربی وارد طرح تحقیقی شدند. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزممون تی مستقل استفاده شد.یافته ها: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که فعالیت های منتخب بر میزان تعادل ایستا ، تعادل پویا ، سرعت و انعطاف پذیری دانش آموزان با کم توانی ذهنی تاثیر معنی داری دارد(0001/0=p).نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق فعالیت های تعادل و انعطاف پذیری به وسیله تحریک کنندگی برای سیستم عصبی با یکپارچگی حسی از طریق بهبود کارکرد سامانه عصبی مرکزی در پردازش و یکپارچگی اطلاعات می تواند موجب بهبود رشد در کودکان کم توان ذهنی شود.

مهارت های کنترل حرکتی، تعادل، انعطاف پذیری، دانش آموزان با کم توانی ذهنی