گیاهان دارویی و ورزشکاران

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، بررسی مصرف گیاهان دارویی در بین ورزشکاران بود. روش کار: به این منظور پرسشنامه محقق ساخته به صورت تصادفی بین ورزشکاران کرمانشاهی توزیع شد. اعتبار پرسشنامه توسط آزمون آلفای کرونباخ برابر با 0/81 به دست آمد. داده ها با استفاده آزمون تی تست، ضریب همبستگی پیرسون و واریانس یک طرفه در سطح معناداری (0.05> p ) تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که منبع اصلی دریافت اطلاعات ورزشکاران درمورد گیاهان دارویی در 75% موارد توسط خانواده ها صورت می گیرد. همچنین نتایج نشان می دهد که پزشک در 18% موارد درمورد گیاهان دارویی توضیح داده است و 82% افراد در مورد گیاهان دارویی از پزشک توضیحی دریافت نکره اند. در 18% موارد پزشک گیاه دارویی تجویز و در 82 % موارد گیاه دارویی تجویز نکرده است. نتیجه گیری: احتمالا دلایل عدم استفاده از گیاهان دارویی از طرف ورزشکاران ناشی از این باشد که گیاهان دارویی در مقایسه با داروها و مکمل های شیمیایی اثرات سریع و آنی ندارند، از طرفی هم کارکرد گیاهان دارویی، شناسایی گیاهان موثر و پژوهش های لازم در این زمینه انجام نشده است و اطلاع رسانی کافی در مورد گیاهان دارویی و کاربرد آنها در زمینه های مختلف ورزشی در رسانه ها، منابع آموزشی و... صورت نگرفته است؛ حتی پزشکان نیز توضیحات کافی در این زمینه به ورزشکاران ارایه نمی هند و گیاهان دارویی را تجویز نمی کنند. با این حال اکثر ورزشکاران نقش گیاهان دارویی را در سلامت خود موثر و بدون عوارض دانسته-اند.

Keywords:

گیاهان دارویی , ورزشکاران , پرسشنامه