بررسی ساختار روایت تاریخ بیهقی بر اساس بوطیقای ساختارگرای تزوتان تودوروف

نظریه روایت یا روایت شناسی شعب های فعال از نظریه های ادبی است و بر ساختار روایی، مفاهیم طرح، انواع مختلف راوی و تکنیک های روایی متکی است. آنچه میتوان بوطیقای روایت نامید، درصدد درک مولفه های روایت و تحلیل چگونگی تاثیرگذاری روایت های معین است. بر اساس دیدگاه تودوروف که برای روایت سه نمود معنایی، نمود کلامی و نمود نحوی قایل است، بیشتر داستان های تاریخ بیهقی، به سبب وجود پیرفت منسجم، ساختاری نظام مند و تطبیق تیوری های تحلیل متن ادبی، قابل ملاحظه و تامل است. پژوهش حاضر که با هدف بررسی ساختار روایت تاریخ بیهقی بر اساس دیدگاه تودوروف به روش توصیفی - تحلیلی صورت گرفته، به این نتیجه رسیده که بیهقی بر اساس نمود معنایی، به وسیله سازمان بندی های معانی و توصیف صادقانه در اثر خود موفق عمل کرده است. از دیدگاه نحوی که مبتنی بر روابط منطقی و نظم فضایی است، به دلیل اینکه این نمود بیشتر ویژه شعر است، چندان مورد توجه بیهقی نبوده است. اما ساختار روایی تاریخ بیهقی از دیدگاه نمود کلامی که بر اساس چهار مولفه وجه، زمان، دید و لحن بنا نهاده شده، به شکل معناداری با نظریه تودوروف، در حیطه روایت قابل توضیح و تفسیر است.

Keywords:

روایت , ساختارگرایی , بوطیقا , تودوروف , نمود کلامی , تاریخ بیهقی