جایگاه دانشجویان در فرایند آموزش طراحی معماری با رویکردی به تولید دانش طراحی

امروزه تلاش بسیاری از مدرسان طراحی معماری یافتن روشهایی است جهت تدریس بهتر در کارگاه های طراحی معماری براین اساس، یکی از مواردی که در سالهای اخیر دارای اهمیت زیادی بوده است توجه به دانشجویان و قابلیت های آنهاست. دانشجویان را می توان از سه جهت در ارتقا کیفیت تدریس در کارگاههای معماری مورد بررسی قرار داد. این سه رویکرد عبارتند از: 1. شناخت دانشجویان 2. کمک دانشجویان در تولید دانش 3. نقش دانشجویان در ارزیابی پروژه ها توجه به این سه رویکرد که براساس اصول مطرح شده در علوم تربیتی شناختی (Cognitive Education) حائز اهمیت هستند می تواند نقش زیادی در ارتقا کیفیت تدریس در کارگاههای طراحی معماری داشته باشد شناخت دانشجویان یکی از عوامل مهم و موثر بر آموزش در کارگاههای معماری است براساس آموزش و پرورش شناختی، جهت کسب نتایج بهتر در کارگاههای طراحی لازم است به یادگیرندگان، نیز در پروسه ی آموزش توجه گردد. برهمین اساس روانشناسان علوم تربیتی سعی درشناخت یادگیرندگان براساس ویژگی های شخصی نموده اند یکی از این ویژگی های شخصی سبکهای یادگیری (Learning Styles) است که بیانگر ترجیحات یادگیری (Learning Preferences) هر شخص است براین مبنا، دانشجویان در دسته های مشخص یادگیری تقسیم بندی می شوند و نحوه ی برخورد با هرکدام از این دسته ها در آموزش طراحی معماری باید دارای ویژگی های خاص خود باشد. در ادامه ی بحث نیز به دلیل کمبود منابع مکتوب در آموزش طراحی معماری به این موضوع پرداخته می شود که چگونه دانشجویان می توانند براساس روشهای جدید درآموزش طراحی معماری، به تولید دانش دراین زمینه بپردازند.

Keywords:

آموزش طراحی , طراحی معماری , سبکهای یادگیری , تولید دانش طراحی , ارزیابی