الهه ولایتی - دکتری تکنولوژی آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی
منیر جعفری - کارشناس ارشد تکنولوژی آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی

بخش بزرگی از دانش آموزان دارای نیازهای آموزشی ویژه، دانش آموزان کم توان ذهنی هستند. کم توانی ذهنی، اصطلاحی است که در خصوص دانش آموزانی به کار می رود که محدودیت های اساسی در عملکرد ذهنی و مهارت های ارتباطاتی و اجتماعی دارند. این محدودیت ها منجر به این میشود که دانش آموز کم توان ذهنی مطالب درسی را دیر یاد بگیرد. دانش آموزان کم توان ذهنی، تنها در صورتی یاد می گیرند و به موفقیت نایل می شوند که برای آموزش آنها از روش های مناسبی استفاده شده باشد. از جمله درس هایی که دانش آموزان کمتوان ذهنی در آن مشکل دارند، درس ریاضیات است. درس ریاضیات از جمله درس هایی است که به عنوان پیشنیاز برای سایر درسها محسوب میشود، شکست دانش آموزان در این درس، منجر به شکست آنها در سایر دروس میشود. پس در نتیجه، توجه به ویژگی های این دانش آموزان و مبانی درست تدریس این درس به این دانش آموزان، از ضروریات آموزش به دانش آموزان کم توان ذهنی محسوب می شود. هچنین کاربرد فناوری های اطلاعاتی میتواند در یادگیری ریاضی به این دانش آموزان کمک کند. ما سعی کرده ایم در مقاله حاظر به این مباحث و مشکلات بپردازیم.

کم توانی ذهنی، آموزش ریاضی، فناوری اطلاعات و ارتباطات