عادله ملکی - دانشجو، فناوری اطلاعات، موسسه غیرانتفاعی- غیردولتی میداماد، گرگان، ایران
محمدتقی خیرآبادی - گروه کامپیوتر، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران

شبکه های کامپیوتری سنتی از تعدادی مسیریاب/ سوییچ تشکیل شده اند که وظیفه ایجاد ارتباط بین میزبان ها را فراهم می نمایند. هر مسیریاب/ سوییچ از دو بخش صفحه کنترل و صفحه داده تشکیل شده است. از آنجاییکه مسیریاب ها و سوییچ های متفاوت دارای ساختار طراحی متفاوت می باشند، لذا نحوه هدایت بسته ها در یک شبکه، کاری بسیار پیچیده است. فناوری شبکه های مبتنی بر نرم افزار (SDN) روشی نوین جهت حل این مشکلات است تا بتوان تنظیمات مسیریاب ها/ سوییچ های متفاوت را بصورت متمرکز و سریع انجام شد. یکی از مشکلات اصلی در شبکه های SDN مبحث مهندسی ترافیک بسته ها می باشد تا بهره وری شبکه بهبود یابد. مهندسی ترافیک خود به دسته های مدیریت جریان، تحمل پذیری خطا، تحلیل ترافیک و تغییر توپولوژی تقسیم می شود. در این پایان نامه، ابتدا شبکه های SDN معرفی شده و سپس الگوریتم های مهندسی ترافیک به روش مدیریت جریان در SDN مورد مطالعه و تحلیل قرار گرفته است و با یکدیگر مقایسه شده اند.

شبکه های مبتنی بر نرم افزار، مهندسی ترافیک، مدیریت جریان، مهندسی ترافیک سبز مبتنی بر نرم افزار، پروتکل مسیریابی سبز