زهرا نسیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی، گروه جغرافیا، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
سیدهادی زرقانی - دانشیار جغرافیای سیاسی، گروه جغرافیا، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران
امیدعلی خوارزمی - استتادیار مدیریت شهری، گروه جغرافیا، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران

تامین امنیت نیروی انسانی به عنوان یکی از ارزشمندترین دارایی کشورها از اهمیت به سزایی برخوردار بوده و برنامه های متنوعی از سوی دست اندرکاران نظام سیاسی برای دستیابی به این هدف صورت می گیرد. امنیت با تهدیدات متنوعی روبروست که پیشرفت علم در چگونگی آن موثر است. از جمله تهدیداتی که سابقه طولانی دارد و پیشرفت علم بر آن بسیار موثر است، تروریسم است که وجه زیستی آن در مفهوم بیوتروریسم حیات انسان را تحت تاثیر قرار می دهد. بیوتروریسم در واقع عبارت است از رهاسازی عمدی عوامل بیولوژیک به منظور آسیب رسانی یا از بین بردن انسان ها، حیوانات یا گیاهان که منجر به ایجاد ترس در دولت یا جمعیت های غیرنظامی برای دستیابی به موفقیت های سیاسی یا اجتماعی می شود. پیشرفت های اخیر در علوم زیستی از یک سو و سوء استفاده از نتایج پژوهش های علمی توسط گروه های تروریستی از سوی دیگر، منجر به این امر شده است که عوامل میکروبی به سلاح های مهلک تبدیل شوند که به طور همزمان دو مقوله امنیت ملی و سلامت عمومی جوامع را مورد تهدید جدی قرار می دهد. هزینه های ارزان، دسترسی به تهیه آسان، اثرگذاری فوری، گسترش سریع و تاثیر بسیار زیاد آن در گسترش احساس ناامنی باعث شده است که این نوع اقدامات تروریستی برای برخی گروه های تروریستی جذابیت بالایی داشته باشد. این پژوهش تلاش دارد با روش توصیفی- تحلیلی و با استناد به منابع معتبر به بررسی عوامل بیولوژیکی که ممکن است توسط تروریست ها مورد استفاده قرار گیرد، و همچنین مهمترین راه های انتقال این عوامل و به تاثیری که حملات بیوتروریستی بر امنیت و سلامت شهروندان می گذارد بپردازد.

امنیت، تروریسم، بیوتروریسم، آثار بیوتروریسم، امنیت شهروندان