دیانا درتاج - کارشناس ارشد جغرافیای طبیعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد لارستان

در چند دهه گذشته رشد شتابان شهرنشینی و گسترش فعالیت های صنعتی، زیرساخت های شهری را کاهش و ضایعات زیست- محیطی را افزایش داده است. توسعه شهری در مناطق بیابانی با توجه به حساسیت منطقه بسیار قابل اهمیت است. در واقع روند توسعه بدون توسعه وضعیت زیست محیطی می تواند خسارات زیانباری به همراه آورد، بنابراین لازم است تا توسعه فیزیکی شهری نواحی بیابانی مورد پایش قرار گیرد و روند تغییرات آنها در طول زمان مورد ارزیابی قرار گیرد. بر این اساس در تحقیق حاضر به پایش روند توسعه فیزیکی شهر فهرج از سال 2000 تا 2018 پرداخته شده است. در این تحقیق از تصاویر ماهواره ای لندست 7 و 8 سال های 2000، 2010 و 2018 استفاده شده است. روش کار به این صورت است که پس از تهیه تصاویر با استفاده از روش حداکثر احتمال نقشه کاربری اراضی محدوده مطالعاتی تهیه شده است و سپس با استفاده از نرم افزار ARCGIS از نقشه های تهیه شده خروجی گرفته شده است. نتایج تحقیق حاضر بیانگر این که شهر فهرج در طی سال های اخیر با رشد قابل توجهی همراه بوده است به طوری که نواحی سکونتگاهی در طی بازه زمانی 18 ساله از سال های 2000 تا 2018 از حدود 1/3 به حدود 2/4 کیلومتر مربع افزایش یافته است که این روند بیانگر رشد فیزیکی قابل توجه محدوده مطالعاتی است.

فهرج، کاربری اراضی، توسعه شهری