اصلاح سطح نانوصفحات گرافن اکساید با پلی اتیلن گلیکول (پگیله کردن)

در این پژوهش یک نمونه عامل دار کردن سطح به روش کووالانسی، به منظور توسعه نانوصفحات کربنی گزارش کردیم. ابتدا نانوصفحات گرافن اکساید ( GO) با خواص مطلوب (تک لایه )، به روش اصلاح شده هامر تهیه شدند. نانولایه های GO، به دلیل نیروهای همچسبی و برهمکنشهای قوی که توسط نیروهای واندروالس در صفحات رخ میدهد، باهم تمایل به کلوخه ای شدن برای تشکیل آگلومره های چندلایه را دارند. این نقص موجب دیسپرس نامطلوب و جدایی فازی در بستر، نهایتا افت در خواص را به دنبال خواهد داشت. جهت رسیدن به بالاترین پایداری (پخش عالی) و جلوگیری از اگلوموریت لایه های گرافن اکساید، آنها را به روش کووالانسی با پلیمر آبدوست پلی اتیلن گلیکول اصلاح کردیم. از آزمونهای مختلفی برای تعیین مشخصات و خواص نانومواد مذکور استفاده شد. سنتز نانو صفحات گرافن اکساید توسط آنالیزهای Uv-vis ، XRD ، FTIR و TEM تایید شد. همچنین مشخصات مورفولوژیکی، ساختاری (فیزیکی) و شیمیایی نشان داد که پلیمر PEG با موفقیت روی سطح گرافن اکساید نشسته (گرافت شده) و تشگیل پیوند استری (-COO) دادند. تصاویر عکاسی از نمونه ها نشان داد که گرافن اکساید اصلاح شده (GO-PEG) نه تنها پایداری طولانی مدتی در آب دارد، بلکه میتواند در محلولهای بیولوژیکی (سرم و نمکها) دیسپرس و توزیع پایداری داشته باشد. نتایج ما نشان میدهد که کارآیی و خواص نانوصفحات کربنی میتواند توسط اصلاح سطح آنها با پلیمرها تغییر کند و حضور آنها در افزایش خواص نانوکامپوزیتها پلیمری تاثیرگذار باشد.

Keywords:

گرافن اکساید , پراکندگی نانوصفحات , پلی اتیلن گلیکول , اصلاح سطح , نانوکامپوزیت