کیخسرو یاکیده - استادیار دانشگاه گیلان
مینا کاظمی میانگسکری - دانشجو دکتری مدیریت صنعتی دانشگاه تهران

ارایه مدل میانگین – واریانس توسط مارکوویتز موجب ایجاد انقلابی در مسایل انتخاب سبد سهام شد اما در طی سالها بهبودهای زیادی بر روی این مدل صورت گرفته که مهم ترین آن جایگزینی شاخص های ریسک نامطلوب مانند ارزش در معرض ریسک شرطی با واریانس و ساخت مدل های مناسب بهینه سازی سبد سهام بر مبنای این شاخص های جدید هست، از طرف دیگر در علوم مالی، عدم قطعیت، یکی از موارد قطعی است که این مسیله مهم ترین مشکل در مدلسازی و تصمیم گیری در مورد انتخاب سبد سهام بهینه است . بدین منظور در این پژوهش بازده سهام به صورت عدد فازی در نظر گرفته شده و در مدل خطی ارزش در معرض ریسک شرطی لحاظ می گردد و مدل به یک مدل با پارامترهای فازی تبدیل می شود. مدل فازی ساخته شده به روش خیمنز حل شده و سبد بهینه سهام به دست می آید. در انتها با بکار بردن داده های 185 شرکت بورس اوراق بهادار تهران نشان داده می شود که حل مدل فازی پیشنهادی موجب بهبود کارایی سبد سهام بهینه خواهد شد

بهینه سازی سبد سهام، ارزش در معرض ریسک شرطی CVaR، برنامه ریزی ریاضی فازی FPM