مقایسه رابطه سبک های دلبستگی، خود-متمایزسازی و سبک زندگی ارتقا بخش سلامت دردانشجویان موفق-ناموفق تحصیلی

پژوهش حاضر با هدف مقایسه رابطه سبکهای دلبستگی، خود-متمایزسازی و سبک زندگی ارتقا بخش سلامت در دانشجویان موفق و ناموفق تحصیلی دوره کارشناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران در سال تحصیلی 1395-96 انجام گرفت. در پژوهشی با روش توصیفی از نوع همبستگی، نمونه ای به حجم 305 نفر از میان تمامی دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه شهید بهشتی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان در مطالعه، پرسشنامه سبکهای دلبستگی بزرگسالان، پرسشنامه تجدیدنظر شده خود-متمایزسازی و نیمرخ سبک زندگی ارتقا بخش سلامت-نسخه تجدیدنظر شده دوم را تکمیل نمودند. پس از اجرای پرسشنامه ها، اطلاعات جمع آوری شده به وسیله شاخصهای آمار توصیفی و همچنین روشهای همبستگی پیرسون و آزمون z فیشر (تحلیل تفاوت همبستگی) مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین همبستگی نمره کل سبک زندگی ارتقا بخش سلامت و سه تا از مولفه های آن، یعنی تغذیه، حمایت بین-فردی و مدیریت استرس با سبک دلبستگی ناایمن-اضطرابی در میان دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین همبستگی مولفه های .1 مدیریت استرس با موقعیت من .2 خود-شکوفایی با گسلش عاطفی و .3 حمایت بین فردی با همجوشی با دیگران در میان دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین همبستگی مولفه موقعیت من با سبک دلبستگی ناایمن-اضطرابی در میان دو گروه تفاوت معناداری وجود دارد. یافته ها مورد بحث قرار گرفته است.

Keywords:

سبکهای دلبستگی , خود-متمایزسازی , سبک زندگی ارتقا بخش سلامت , دانشجویان موفق-ناموفق