نقش سبک های والدگری و افسردگی، اضطراب و استرس در پیش بینی اهمال کاری دانش آموزان

اهمالکاری تحصیلی به عنوان خصیصه ای با اهمیت و تاثیرگذار در عملکرد دانش آموزان، موضوع بسیار مهمی است که نیازمند بررسی و تبیین می باشد که در این بین سبکهای والدگری و افسردگی، اضطراب و استرس میتوانند از جمله متغیرهای مرتبط و تاثیرگذار در اهمال کاری دانش آموزان باشند. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سبکهای والدگری و افسردگی، اضطراب و استرس در پیش بینی اهمالکاری دانش آموزان انجام شد. پژوهش حاضر تو صیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را همگی دانش آموزان پسر و دختر متو سطه اول شهر سنگر در سال تحصیلی -1397 1396 تشکیل دادند که از این بین 260 دانش آموز 130) دانش آموز پسر و 130 دانش آموز دختر) با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند. ابزارهای پژوهش، مقیاس اهمالکاری تحصیلی (Solomon & Rothblum, 1984)، پرسشنامه شیوه های فرزندپروری بامریند ( Baumrind, (1973 و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس-21سوالی (Lovibond & Lovibond, 1995) بودند. در انتها داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام بررسی گردیدند. بر طبق نتایج بدست آمده، اثر اضطراب (B=0/62)، افسردگی (B=0/37)، استرس ( B=0/34)و سبک والدگری مقتدرانه (B=-0/30) در سطح 0/001 و اثر سبک والدگری سهل گیرانه ( B=0/20) در سطح 0/005 معنی دار بودند. بر این اساس، سبکهای والدگری و افسردگی، اضطراب و استرس عواملی مرتبط و تاثیرگذار در اهمال کاری دانش آموزان میباشند که با توجه به آن، میتوان با طرح ریزی و اجرا برنامه ها و مداخلات، کاهش اهمالکاری در دانش آموزان را موجب شد.

Keywords:

اهمالکاری تحصیلی , سبکهای والدگری , افسردگی , اضطراب , استرس , دانش آموزان