اثر بخشی آموزش تصویر سازی ارتباطی بر باورهای ارتباطی غیر منطقی

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش تصویر سازی ارتباطی بر باورهای ارتباطی نا کار آمددختران در انتخاب همسر می باشد. این پژوهش جزء پژوهش های نیمه آزمایشی ازنوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری مطالعه را کلیه دختران مجردکه اختلال حاد روانی بارزی را ندارند تشکیل داده اند. نمونه آماری پژوهش عبارت است از 50نفر ازدختران مجرد واجد شرایط سرای محله منطقه 18که پس از گرفتن آزمون باورهای ارتباطی، از بین کسانی که بالاترین نمره رادریافت نمودند 24 نفر را انتخاب، 12 نفربه عنوان گروه آزمایش و 12 نفر به عنوان گروه گواه،بااستفاده ازروش تصادفی جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه سیاه ه باورهای ارتباطی آیدلسون و اپشتاین (1982) که پایایی آنها به ترتیب برابر با 0/88و 0/78 محاسبه گردید. تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده، از طریق نرم افزارفSPSSفکه قبل از آزمودن فرضیه ها، مفروضه نرمال بودن توزیع داده ها از طریق آزمون کولموگروف-اسمیرنف و مفروضه همگنی واریانسها از طریق آزمون لوین در تمام متغیرهای دو گروه بررسی گردید. برای گزارش نتایج معناداری آزمونهای آماری مورد نظر و اندازه از اثر متغیر مستقل و برای تجزیه و تحلیل داده از تحلیل کوواریانس استفاده شده است. نتایج حاکی از اثر بخش بودن آموزش تصویر سازی ارتباطی بر باورهای ارتباطی ناکارآمدمیباشد.و این بیانگر آن است که رویکرد تصویرسازی ارتباطی موجب افزایش میزان واقع بینی افراد و احساس امنیت آنها در انتخاب همسر می باشد.

Keywords:

تصویر سازی ارتباطی , باورهای ارتباطی , انتخاب همسر