نعیمه برهانزهی - دانشجوی کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی
اله نظر علی صوفی - عضو هییت علمی دانشگاه فرهنگیان ، پردیس رسالت زاهدان

اهمیت آموزش و پرورش پیش از دبستان در دوران کودکی در کیفیت بخشی به زندگی کودکان و تاثیر آن بر سال های تحصیلی و پس از آن واضح و مبرهن بوده و در پژوهش های بسیاری نیز به اثبات رسیده است.آنچه ضروری است که امروزه بیشتر به آن پرداخته شود ، کیفیت این آموزش هاست.آموزش های متداول برای دوره (آمادگی /پش از دبستان ) در جامعه امروزمان، کمتر از برنامه ، رویکرد و روش خاصی برآمده اند و در مواردی معدود هم اگر روشی را در پی گرفته اند ، کامل اجرا نشده و بیشتر دربرگیرنده فعالیت های پراکنده ای ،تابع سلیقه ، شرایط و امکانات بوده و در یک جمع بندی ، به طور غالب ، موضوع/ محتوا/ بزرگسال محور هستند(صفری و همکاران،.(1394 آموزش و پرورش پیش از دبستان در جامعه ی ما از زمان رویش و در طول دوره ی حیاتش تصویری مخدوش و مظلوم از خود پیدا کرده است و متاسفانه هنوز به جایگاه و منزلت واقعی خود- به رغم کارآیی بسیار خوب این دوره از آموزش ها دست نیافته است. اولیت ندادن به آموزش های پایه و استفاده نکردن از عملکرد و قابلیت های این سطح از آموزش ها به عنوان درون دادی حساس در پردازش اطلاعات و نتایج عملکرد دوره دبستانی و سطوح بالاتر ، تصویری مبهم و ناپایدار از موقعیت و جایگاه آن در جامعه آموزشی و نیز خانواده ها پدید آورده است.امروز بر بسیاری از صاحبنظران روشن است که آموزش و پرورش پیش از دبستان ، با توجه به جذابیت و پذیرش و نیز ضرورت و اهمیت آن دوره ی طولانی طفولیت ، دوره ی کودکی و دوره ی کوتاه نوجوانی را در بسیاری از کشورها پشت سر گذاشته است. این دوره ها از آموزش ها – با نگاه تطبیقی و مقایسه ای در بسیاری از کشورها – اکنون به مرحله ی بلوغ و پختگی رسیده است ( مل هویش1 ، ادوارد و پیتر ماس2 ،.(1991

پیش دبستانی، آموزش و پرورش ، کودکان پیش دبستانی