اهمیت مشارکت جوامع محلی و دانش بومی ،در مدیریت پایدار محیط زیست

محیط زیست و منابع طبیعی یکی از ثروتهای بسیار با اهمیت برای نسلهای کنونی و آینده است که نقش بسیار در تعادل بوم شناختی، در آمدزایی و توسعه روستایی دارد. امروزه به دلایل مختلف از جمله استفاده بیرویه و بی برنامه از عرصه های طبیعی، سرعت تخریب و بهرهبرداری بسیار بیشتر از روند تجدید و بازسازی است و همین مسیله باعث نابودی سطوح گستردهای از منابع و شکنندگی عرصه های وسیع تر شده است. بنابراین تدوین راهبردهای حفاظت و بهره برداری پایدار از این منابع ضرورتی بنیادی است. اما نقش اصلی با مردم است که ذینفع اصلی این منابع در جوامع محلی محسوب میشوند . مشارکت مردم و جوامع محلی در مدیریت محیط زیست ضامن مدیریت پایدار محیط زیست است و این مسیله در حفاظت از منابع طبیعی و محیط زیست اهمیت بیشتر دارد. بنابراین استفاده از توانایی سرمایه های اجتماعی در عرصه های زیست محیطی میتواند جهش قابل ملاحظهای در حفاظت از محیط زیست کشور را فراهم کند. حفاظت منابع طبیعی نیاز به مدیریتی با همکاری جوامع محلی دارد. در این مقاله نقش جوامع محلی و دانش بومی در مدیریت پایدار محیط زیست تشریح شده است. مدیریت مبتنی بر جوامع محلی رهیافتی چند بخشی برای مدیریت محیط زیست است که ذینفعان مختلف با نقشهای متفاوت برای دستیابی به هدف نهایی که حفاظت و بهرهبرداری پایدار از محیط زیست است، در آن نقش دارند.

Keywords:

مدیریت پایدار محیط زیست , جوامع محلی , منابع طبیعی , دانش بومی