مهرناز مولوی - استادیار گروه شهرسازی دانشگاه گیلان
سیدفرشاد حسینی - دانشجوی ارشد برنامه ریزی شهری دانشکده معماری وهنر، دانشگاه گیلان

باتوجه به این که درجامعه ما دسترسی زنان به فضاهای عمومی و شهری محدود است و به منظور جبران این گونه محدودیتها و محرومیتها، فضاهایی از جمله پارک ها به بانوان اختصاص یافته است. این امر ارزیابی تاثیر این فضاهای عمومی را به منظور اطلاع ازمیزان کارآمدی این فضاها ضروری می سازد. تحقیق حاضر در راستای ارزیابی تاثیرگذاری فضاهای شهری مختص بانوان درارتقای کیفیت زندگی زنان بامورد شناسی پردیس بانوان منطقه 15 تهران به انجام رسیده است. این پژوهش کاربردی است وروش تحقیق برحسب جمع آوری داده ها، ابتداروش پیمایشی )پرکردن پرسشنامه از 150نفراز استفاده کنندگان( بوده و درادامه،به منظوربررسی وابستگی بین متغیر مستقل ومتغیروابسته، توصیفی- تحلیلی و ازنوع همبستگی می باشد. نتایج نهایی نشان میدهدکه بین فضاهای شهری مختص بانوان)پردیس بانوان(وکیفیت زندگی زنان همبستگی معنی داری وجوددارد. نوع همبستگی بین دومتغیرمذکورخطی است؛ یعنی هردوتوامان افزایش یاکاهش مییابند. همچنین نتایج مدل رگرسیونی مربوط به فرضیه نشان میدهد فضاهای شهری مختص بانوان )پردیس بانوان( بر کیفیت زندگی زنان جامعه مورد بحث با ضریب تعیین 16 /6 درصد تاثیر گذار بوده است.

ارزیابی،فضای شهری ، کیفیت زندگی، پردیس بانوان