حمید متقی - دانشجوی کارشناسی ارشد- رشته بوم شناسی آبزیان دانشگاه شهرکرد
اسماعیل پیرعلی خیرآبادی - استادیار گروه شیلات و محیط زیست دانشگاه شهرکرد
محمدرضا اشرف زاده - استادیار گروه شیلات و محیط زیست دانشگاه شهرکرد
فرزانه نیکوخواه - استادیار گروه شیلات و محیط زیست دانشگاه شهرکرد

استخرهای پرورش ماهی به دلیل آلودگی با آبهای سطحی و فاضلاب انسانی و دامی، به عنوان مکانی عمده در کنترل و یا شیوع عفونت ناشی از باکتریهای رودهای حایز اهمیت میباشند. باکتریها به دو گروه ساپروفیت و پاتوژن دسته بندی شده که از باکتری های ساپروفیت میتوان به کلی فرمها، اشریشیا کلی، انتروکوکها، احیاء کننده سولفیت، باکتریهای هتروتروف و از میکروبهای پاتوژن به سالمونلا، شیگلا، اشریشیا سوش 0157، کمپیلوباکتر، ویبریو، یرسینیا و برخی از جنسهای هتروتروف اشاره نمود. به منظور شناسایی باکتریهای موجود در پساب مزارع پرورش ماهی نمونه ها در طول فصل زمستان از خروجی شش کارگاه پرورش ماهی و همچنین ورودی آنها (چشمه و رودخانه) جمعآوری شدند و با استفاده از روشهای بیوشیمیایی شناسایی صورت گرفت. نتایج نشان داد باکتریهای شناسایی شده جزء خانواده انتروباکتریاسه و جنسهای کلبسیلا، سالمونلا، سودوموناس و آنتروباکتر بودند. در دماهای پایین در زمستان متابولیسم در حد پایین در جریان است. پس نیاز به مواد غذایی کمتر بوده و دفع مواد سمی کمتر صورت میگیرد. لذا تعداد باکتری کمتر ولی دوام و بقای آنها بیشتر است.

انتروباکتریاسه، کلی فرم، ساپروفیت، روده ای