تاثیر میزان غلظت ماده لیگنوسلولزی بر قابلیت انحلال نرمه الیاف کارتن های کنگره ای کهنه در سیستم محلول آبی تیواوره /NaOH

امروزه با توجه به نگرانی های زیست محیطی و رشد جمعیت، استفاده از ضایعات کاغذ به طور مداوم در جهان افزایش مییابد. کارتن کنگره ای کهنه (OCC)، یکی از مهم ترین انواع ضایعات کاغذ برای بازیافت است. اما بازیافت پیدرپی کاغذها، کاهش میزان لیفچه ای شدن سطح الیاف بازیافتی، کاهش پتانسیل این الیاف برای ایجاد اتصالات بین الیاف و در نهایت افت میزان خواص مقاومتی کاغذ درپی دارد. همچنین درصد قابل توجهی از این خمیرکاغذ را نرمه ها و الیاف کوتاه تشکیل خواهند داد. لذا با هدف جداسازی و انحلال نرمه ها در یک حلال مناسب و سپس فرآوری و شکل دهی به نحو دلخواه جهت تولید محصول با ارزش اقتصادی بالاتر، میتوان نرمه های بیش از نیاز جدا شده و در صورت امکان در مصارف با کاربردهای ویژه به کار گرفته شوند. در همین ارتباط، یکی از سیستمهای انحلال سلولز که اخیرا مورد توجه زیادی قرار گرفته است، حلال های برپایه هیدروکسیدسدیم و تیواوره میباشد که نسبت به حلالهای مشابه مخاطرات زیست محیطی بسیار کمتری دارد و در دمای بسیار کم انجام میشود. لذا استفاده از سیستم آبی تیواورهNaOH/ بمنظور انحلال نرمه الیاف کارتنهای کنگره ای کهنه به عنوان ماده لیگنوسلولزی ضایعاتی بازیافتی در غلظت های مختلف 5-3-1) درصد) مورد مطالعه قرار گرفت تا میزان تاثیرگذاری عامل غلظت ماده لیگنوسلولزی بر میزان انحلال در این سیستم بررسی گردد. نتایج نشان داد که عامل غلظت ماده لیگنوسلولزی اثر قابل توجهی داشته و با افزایش غلظت ماده لیگنوسلولزی کاهش درصد انحلال کاملا مشهود بوده است.

Keywords:

انحلال سلولز , مخاطرات زیست محیطی , تیواوره , کارتن های کنگره ای کهنه