اثر نسبت وزنی نرمه الیاف بازیافتی به حلال آبی اوره/هیدروکسید سدیم بر عملکرد انحلال سیستم آبی

سلولز، بعنوان فراوان ترین ماده آلی طبیعی، به عللی مانند فراوانی، تجدید شوندگی، تجزیه پذیری زیستی یکی از بهترین ترکیبات به منظور جایگزینی پلیمرهای نفتی میباشد. اما یکی از مشکلات کار با سلولز به منظور استفاده صنعتی، دشواری انحلال آن میباشد. زیرا که سلولز بدلیل دارا بودن پیوند های هیدروژنی قوی درون و بین مولکولی در حلال های رایج معمولی حل نمی شود. از میان حلال های سلولزی متنوعی نظیر /NMMOآب، LiCl/DMAc، مایعات یونی، محلول های آبی هیدروکسید سدیم و محلول آبی اوره/ هیدروکسید سدیم که برای انحلال سلولزکشف شده است، محلول آبی اوره/هیدروکسید سدیم بعلت ارزانی، غیر سمی و غیر فرار بودن و همچنین دوستدار محیط زیست بودن، نسبت به سایر حلال ها دارای مزیت میباشد. در این مقاله به بررسی اثر غلظت سوسپانسیون حاصل از نرمه الیاف بازیافتی چاپ و تحریر بر درصد انحلال آن توس فرآیند آبی اوره/هیدروکسید سدیم پرداخته شده است. نتایج نشان داد که با کاهش نسبت وزنی نرمه های بازیافتی، به حلال، انحلال نرمه افزایش یافت.

Keywords:

سلولز , محلول آبی اوره/هیدروکسید سدیم , حلالهای سلولزی