اعظم کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه یزد،
سعید ابراهیمی - دانشیار دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه یزد
عباس مزیدی - استادیار دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه یزد

یکی از تاثیرگذارترین قطعات از نظر عملکرد در هواپیما، بال است. مناسب بودن شکل و اندازه بال در شرایط مختلف پرواز یکی از مهم ترین ملاکهای مورد توجه طراحان هواپیماست برای افزایش انعطاف پذیری و سبک تر شدن ساختار داخلی بال می توان از مکانیزم هایی استفاده کرد که دارای ویژگیهایی نظیر قابلیت انطباق با محیط باشند. در این پژوهش از یک مکانیزم پیوسته برای افزایش انعطاف پذیری سازه بال و قابلیت تغییر شکل استفاده می شود. پس از معرفی این مکانیزم و شبیه سازی آن در محیط نرم افزار کتیا، به شبیه سازی و بررسی تاثیر تغییر فرم مکانیزم داخل بال بر روی پارامترهای آیرودینامیکی بال تطبیق پذیر با استفاده از نرم افزار فلوینت پرداخته می شود. در این تحلیل، تاثیر تغییرات زاویه خمش انتهای ایرفویل حول محور طولی بال ناشی از تغییر فرم مکانیزم در شرایط برخاستن و کروز هواپیما بر روی ضرایب لیفت و در مورد بررسی قرار می گیرد. سپس، تنش های وارد بر مکانیزم پیوسته داخل ایرفویل بررسی می شود. طبق تحلیل های انجام شده، با افزایش زاویه خمش و تشکیل گردابه هایی در بالای ایرفویل، ضرایب لیفت و درگ به طور کلی افزایش می یابند. همچنین، مقدار تنش ماکزیمم نیز در این شرایط افزایش می یابد. از نتایج این تحقیق می توان در طراحی بهینه بال تطبیق پذیر استفاده کرد.

بال تطبیق پذیر- ضریب لیفت - ضریب درگ ایرفویل